Yaban gülümdün benim,
Dağlarda yetişmiştin el değmeden
Yabandın
Saksıladılar, seni de evcilleştirdiler.
Yabanlığın geçti gülüm
Sosyetede tanıttılar seni
Övündüler seninle
Bilmezler;
Yaban gülü dağlarda
kayaların üzerinde güzeldir.
Orada soğuğa, kışa
rüzgarlara direnir.
Köklerini kayalara gömer
Meydan okur bütün zorluklara
Saksılarda salonları süslerse; elbette ölür
Ayağını sağlam basamaz
Güneşi tanıyamaz
Ölür.
Yaban gülümdün benim
Senide evcilleştirdiler ben gibi.
Kayıt Tarihi : 10.1.2007 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şairin SESSİZ ÇIĞLIK isimli kitabında yayınlandı
TÜM YORUMLAR (1)