Yaban Gölgeler Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Şu yalan dünyanın,
yaban gölgelerinde dolaşırken,
Hangi gerçeği avlayabilirsin ki,
ölümden başka.
Zamandan yolduğun arzuların,
öfkelerinde kururken,
Rüzgarda savrulan acıların,
gözlerinde hırsla ıslandıkça,
yanaklarında kurumaz ki asla.

Cihana tac oldu,
parladı her tende bu can.
Her nefeste buhar oldu,
gölgesiyle gezdi her yalan.
Gönül hanelerinde kavruldu.
ateşlerde cansız duran.
Yanan her ocakta yol oldu.
isli gölgelere hep duman.

Ey can sanma ki sefan olur,
bugün de her tükettiğin,
Dilinde çürüdükçe kaybolur,
düşünmeden her söylediğin.
Aşıkların tahtı yamalı olur.
Düşlerde hep sevgilidir özlediğin.
Sevgi,yaralı kalbinin şifası olur,
kederli anında aşkla beklediğin.