YA TERSİ OLSAYDI
Her sabah kalktığımda pencereden bakma alışkanlığım vardır. Bu sabah yine pencereden baktığımda her tarafı bembeyaz, pırıl pırıl, ışıl ışıl gördüm. Karların üzerinde güneşin ışıklarıyla parıldayan pırıltılar öyle güzel görünüyorlardı ki, bir müddet öylece kaldım. Her mevsimin bir başka güzelliği var.
Dün pencereden baktığımda Canik Dağlarında kar görünüyordu, bugün her taraf bembeyaz olmuş. Kar önce yükseklere yağmaya başlıyor ve yavaş yavaş alçakları da tutturmaya başlıyor. Erirken de tersinden başlıyor. Önce alçaklardan erimeye başlıyor ve sonra da ilkbahara doğru yükseklerden kayboluyor. Ya tersi olsaydı… Erirken yükseklerden başlasaydı da eriyen kar suları köyleri ve şehirleri ne yapardı?
Karlara baktıkça kendimi fazla kaptırmışım. Üşüdüğümü hissederek titremeye başladım. Soğuğu hissedince titremeye başlıyoruz ve vücudumuzun kaloriferi otomatik olarak ateşleniyor. Ağustos sıcaklarında da yine otomatik olarak terliyoruz. Vücut ısımız değişmiyor. Ya tersi olsaydı… Yazın titreyip kışın terleseydik… Terlerimiz buzdan elbise olmaz mıydı?
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
