Yâr yanımda yok iken de günüm geçer sandım
Mahrum ettin seni benden canımdan usandım
Bin pınarlı dereme aktın sana susadım
Kışı getirdin gök maviyi karaya çaldın
Ölümüme o kadar yakın yaşama ırak
Zalim kaderim tecelli etti bu son durak
Bir o kadar hayata tutunmaya dayanak
Ya taşacağız ya çölümüz olacak kurak
Tut elimden sevdiğimiz şeyleri yapalım
Müziğimin ahenkli notaları olalım
Şefkat kokan sesini işittim fakat laldim
Manzumumda kafiyeyken gecende hilaldim
Kara sevdalı mazlumların ahından sakın
Kırmadığın nice gönüller olsun yüz akın
Ama beni vur çünkü gerektiği de budur
Güllü toprağım oluktan çamur akıtmasın
En mahzun lakin sağaltıcı olan eserim
Öykümde yazılmadı bile bölüm-ü serim
Duygu boşluğumu doldurabil'cek tek terim
Nankörlük etmiş olmazsam iyilik isterim
Hak etti isem sev, eğer gerekti ise vur
Vuracak isen küllerimi meçhule savur
Seveceksen beni aşk ateşi ile kavur
Gelmediğin o günler gözyaşımı kurutur
Kayıt Tarihi : 10.12.2025 17:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!