Ya Sen Ya Ecel Şiiri - Şeref Işı

Soğuk bir kış sabahında vazgeçtin sen benden
Saat beşti nefret etti yelkovan akrepten
Güneş doğmadı o sabah dünyaya
Söyle şimdi ne kaldı geriye senden ve benden
Ben sigaramı her yaktığımda sen diye içime çekerdim
Bu sabah anladım meğer zehirmiş içtiğim
Sen benden vazgeçip gittin ya
Ne çıkar şimdi söyle ha zehir ha panzehir olsa içtiğim
Ne istedim senden sonu kış olmayan yazlar mı
Çöllerde coşkun akan ırmaklar mı
Ne istedim İstanbul gözlüm ne istedim söyle
İnsan sevdiğine böyle yapar mı
Dudağımda sözümdün cümlelerimi çaldın giderken
Dilim lal gözlerim kör oldu ardından bakarken
Ben seni böyle delice severken
Hiç mi için acımadı beni böyle sensizliğe iterken
Avuçlarımda soldu şimdi kan kırmızı güller
Ne gözlerin var gözlerimde ne de cüzdanımda saçından bir tel
Bu sensizlik beni bitirmeden ya sen gel
Ya da koynuma girsin bir gece vakti sen diye ecel...