Ya Sen Şiiri - Erdem Calikoglu

Fırtınalara kapılmış yüreğim
Uçurumun ucunda ölüme bir adım kala
Ölüp gideceğim, hissediyorum çok yakın
Meçhûle gidiyorum, kanlarla dolu ellerim

Yardım isteyemiyorum, çıkmıyor ki sesim
Kesilmiş boğazım adeta, göremiyorum neyim var ki benim
Olmayacak bu sefer, olmadı ki hiç bir zaman
Ne o beni sevdi ne de ben onu unutabildim

Hayallere dalıyorum, dağınık kafam
Çakıyor yıldırımlar, işliyor izleri ruhuma
Yakıyor bu ateş, kavuruyor, geçmiyor ki bu yara
Büyüyor içimde ölüm, köreriyor yüreğim farkında değilim

Yedim yeteri kadar darbe
Ne ben sağ çıkabildim ne de ruhum bu zindanda
Yeniden doğma hevesi ile tutuldum bu aşka
Ama nafiledir ki ben ölmüşüm haberim yokmuş meğerse

Kâh kör olmuşum, kâh dilsiz
Hislerimle çalıştım seni anlatmaya
Ama kelimeler kifayetsiz
Hayalleri süsleyen sen oldukça

Seni anlatsam güneşe
Aydınlatamaz sabahlarımı
Seni kıskanır, sabahlarıma doğan seni
Ama bilmez ki, içimdeki bu ölüyü

Ne olursa olsun
Vazgeçmem gene senden
Öldür beni istersen
Ama unutma beni lütfen