Sabah güneşiyle doğmadım ki
Akşam güneşi öldürsün beni
Zor günlerde ağlamadım ki
Sahte mutluluklar güldürsün beni.
Ey acımasız hayat!
Sığındıysam sana,yalnızlığımdan değil
Zorlama istersen şansını
Çekeceğim bayrağını artık isyanın
Bu kadarda gelinmez üstüne insanın.
Çelmeyi taksan da ayaklarıma
Yıkılmam.Belki sendelerim.
Ama düşmem diz üstüne.
Boğamazsın beni.Çek elini boynumdan
Bırakmam. İçime çektiğim nefesimi.
Şükredip halime, sabıra büründüm
Elbet duyacak Yaratan.Birgün sesimi.
Kayıt Tarihi : 1.5.2020 04:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hamit Kalkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/01/ya-sabir-61.jpg)
bence bize verilen bu kısacık ömrümüzü dert çekerek heba etmeyelim
Acılarla dolmuş sevgi dolu bir yüreğin feryadı sanki
yüreğine sağlık kalemin var olsun üstadım
Bir tek kökü kakmış ağacın toprakta
Dünya ne kadar tatlı ki binlerce kişi
Kolsuz ve bacaksız yaşayıp durmakta
Orhan Veli Kanık
TÜM YORUMLAR (2)