Ya Sabır! Şiiri - Tamer Arabacı

Allah’ım ne olur sabır!
Yorgun gözlerime bir teselli.
Canım yanıyor,
Aldığım nefes ağrıma gidiyor.
İçimde o yumru
Çıkarsan geriye ben mi kalır?
Allah’ım bu yaşamak mıdır?
Kapladım yer ne kadar ki!
Yandığım ateş evreni kaplıyor.
Ne canım tenime sığıyor,
Ne aklım başıma geliyor,
Ya Rab! Derdim dualarımdır,
Duy sesimi yalvarırım.
Ya al canımı tez elden
Sonsuza dek susayım.
Ya sustur kafamdaki sesi
Artık ben konuşayım.

Bilmeyen nasıl anlasın
Gözlerimi dolduran nedeni.
Kurumuş dal gibi
Mevsimlerden bihaberim,
Doğacak güneş ne yapsın?
Maziye gömülmüş yarınlarım,
Yazılmadan yırtılmış sayfalarım,
Ama bu çok fazla!
Yaşamaksa günahım,
Cümle isyandan sana sığınırım.
Düş bahçem çoktan talan edilmiş,
Gecelerim işgal altında
Rüyalarıma girilmiş.
Nedensiz bir hiç gibi,
Savrulan bir yaprağın kaderiyim.
Belli ki
Bu gecenin bir sabahı olacak yine
Peki yaşanacak bir güne daha
Sığacak mıyım?
Yoksa yok olup azar azar
Yerin dibine batacak mıyım?
Naçarım!
Yapayalnız ağlamalardayım.
Kustuğum karanlıklar içinde
Boğulmaktayım.
Allah’ım Ne olur sabır
Bitkin ruhuma bir teselli
Gönlüm kanıyor,
Her nöbette kıvranmak acılardan
Zoruma gidiyor.
Kafamın içinde
Yankılanan Onun ismi
Sustursan bende akıl mı kalır?
Bu ne menem bir aşktır
Ki kökü bu kadar derinlerde,
Ya Rab! Yalvarırım sabır!!!

TmR 20.07.2017