Yâ Resulallah Şiiri - Rukiye Tecer

Hayalimde aradım ve aklım parçalandı
Sâyesi ufuklarda dolaştı murâdımın
Âsâra sordu ruhum, dedim hangi asırdı
Bir nefhâ alamadan, gülü soldu, gülzârın

Hasreti yüreğime dağladı, melûl yüzler
Çok sürmedi, sabahım, gün akşama dayandı
Öyle bir hâle geldim, tükendi birden sözler
Dilim “duâ” demeden, elim göğe uzandı

Aşkı yaşayamadım, ey aşk beni bağışla
O hasret rüzgarında, günahımla savruldum
Ve Yunus’a büründüm, yük taşıdım, sırtımda
Nefsimi zincirleyip, gülistânına durdum

Yıldızları getirsem, asrına uzanıp ta
Serpiştirsem göklere, öylece göz kırpsalar
Ve Sen’i anlatsalar, his yoksunu zamana
Sonra gecenle doğup, gündüzünle batsalar

Özlemin öyle derin, zaman Sen’siz hüsranda
Gel artık, visalinle bahara bürüneyim
Sen’in için yaktım ben, nefsimi yedi katta
Yeter ki kabul buyur, Vahşi gibi döneyim.