Kah zamana gebeyim, kah zaman bana gebe
Merdivene çıkmadan, yıldızlara uzandım
O’nun kapısı açık, hep beni beklemede
Tıpkı bir Burak gibi, kapıda durakladım
Vuslatıyla boyandım, beyaz mateme girdim
Sevdâsını zor buldu, seneler sonra yürek
Bulutlarla gezindim, toprakla tazelendim
Bembeyaz güllerini ekti, sonunda Rahmet.
Kayıt Tarihi : 15.10.2019 03:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
tevbe
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!