Ya Rab senin aşkın ile , akar durur gözüm yaşı,
Yâr aşkınla yanan gönül , eritir dağ ile taşı.
Yanmayan gönül uyanmaz , hiç bir sırra vakıf olmaz.
Silinir dünyadan ismi , kendi aslını bulamaz.
Sevdiğini severim ben , bu lütuflar senden gelir,
Kim aczini anlar ise , ol varlığınla yükselir.
Kâinat ki yâr aşkının , renge bürünmüş halidir,
Rahmet rahmet sırlarına , erme intikâlidir.
Lütuf lütuf bir devr- ile , yâr kendini kendin bile,
Elvân elvân nûr cemâlin , bin kelâmla gelmez dile.
Öyle âşikârsın ki sen , her yerde sensin kıblegâh,
Her nereye baksam ya Rab , sanadır cümle secdegâh.
Nur cemâlin Âşığıyım, yâr râhına koydum başım,
Gözü yaşlı âşıkınım, sen silersin gözüm yaşım.
Şerifeyim bî çâreyim söyle ben nere gideyim,
Senden başka dostum mu var.
Söyle Ya Rab ben nerdeyim.
Eylül / 2021
Şerife Gündoğdu
Kayıt Tarihi : 7.11.2025 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ne denli nefesinle eriyip giden,
kar tanecikleri olduğunu görerek,
ov o karlarla,
aşkın narkozu altında,
uyuşturduğun vicdanını arkadaşım ki;
daima yan çıktığımız benliğe vedamız,
bir yeni selama merhaba olsun…,
ve,
hiç muhabbetten aciz kalmasın hayatlarımız;
ki bilirsin,
ellerimize tutuşturulmuş avuntular
ve oyuncakların hiçbiri tesellimiz olmadı…,
zaaflara vedalar nasuh mertliğinde,
merhabalarsa, diriltici kılabiliyorsa anlamlı;
şu beyanlarım deklarasyonum olsun ki insanlığa,
vardığım menzillerden biri de ey yâren,
aşkta talepsiz olmaktı…;
ama biliyorum,
içgörünün tebliğini;
benliği bilmek isteğidir kavuran o meşhur ben/i…,
ve hakikatine ermek istemektir yakıcı olan özünde
ortadaki, tüm medeniyet mefkûrelerinde,
oysa marifet eriyebilmek emelidir zerrelikte…,
ve tepeden tırnağa niyaza değer olan da budur,
anlıyor musun dilimi…,
TÜM YORUMLAR (1)