Ya Rab! Şiiri - Hasibe Cavaç

Bilirsin gözyaşım akar derinden
Kırıldı yüreğim hassas yerinden
Sığındığım sensin nefsin şerrinden
Rauf’sun, Rahim’sin, Rahman’sın, ya Rab!

Geldi geçti ömrüm, anlayamadım
Koptu cümle bağım, bağlayamadım
Ömrümü yoluna adayamadım
Rauf’sun, Rahim’sin, Rahman’sın, ya Rab!

Muhabbet tohumu ektim bağıma
Ak güvercin saldım karlı dağına
Dualar eyledim her bir çağına
Rauf’sun, Rahim’sin, Rahman’sın, ya Rab!

Bî çâre garibim dünya evimde
Ruhumla hapsoldum toprak tenimde
Azrail’im gelir, elbet benim de
Rauf’sun, Rahim’sin, Rahman’sın, ya Rab!

Kalbime nakşettin iman nurunu
Aklıma getirdin Hak şuurunu
Ömrüme lütfettin İslam ruhunu
Rauf’sun, Rahim’sin, Rahman’sın, ya Rab!

Rab’bim’in ismi Selam, huzurluyum vesselam..