Ya Rab Şiiri - Serdar İspirlik

Sensin yalnız sinelerin özünü bilen.
Başımız dara düşünce ancak aklımıza gelen.
Yine de rahman olarak rızkımızı veren.
Ya Rab, affeyle bizleri yoksa nice olur halimiz.

Verdiğin nimetlerin haddi hesabı yok.
Hamd etmek dururken, nankörlük eden çok.
Anlamazken açın halinden tok.
Ya Rab, affeyle bizleri yoksa nice olur halimiz.

Gönüller anmaktan uzak olunca seni.
Kaplar bir karanlık, o vakit bütün bedeni.
Sonra suçlar durur insanoğlu hep kaderi.
Ya Rab, affeyle bizleri sonra nice olur halimiz.

Kapılmış gidiyoruz nefsimizin seline.
İslam ve iman şartları Allah emridir biline.
Yarın amel defterleri verilince biz fanilerin eline.
Ya Rab, affeyle bizleri sonra nice olur halimiz.

Şirk yayılırken bir virüs gibi dünyaya.
İnsan aldanmaktadır, hesap yok diye bir hülyaya.
Anına bie hakim değilken hayatın, inanmaz ukbaya.
Ya Rab, affeyle bizleri sonra nice olur halimiz.

Canlı, cansız bütün mahlukat seni tesbih ederken.
Verdiğimiz nefesin yenisini alma garantisi yokken.
Gafil insan düşünür; namaz, zikir için daha çok erken.
Ya Rab, affeyle bizleri sonra nice olur halimiz.

Her türlü övgüye layık olan yalnız sensin.
Nasip eyle ki gönlümüz, dilimiz Allah desin.
Bir an bile bırakma bizleri ellerine nefsin.
Ya Rab, affeyle bizleri yoksa nice olur halimiz.