Ya Ona Başlar Rücu Şiiri - Abdullah Toroslu

Ne kâfire benzeriz, ne mümine benzeriz
Şaştım kaldım ey dostlar, ne ad konur bizlere?
Nerde haram bölge var, hep orada gezeriz
Nurlu izler dururken, düştük kirli izlere.

Libaslar keferece, ahlaklar keferece
Şu hallerle mü’minlik, nasıl olur ki telif?
İslam’la alakalar, femlerdeki bir hece
Dine uyan taraf tek, gâvurluklar muhtelif

Dinden cüda kalalı, olduk birer yoz yobaz
Şu hal ile biz ancak, benziyoruz aktöre.
İş amele gelince, yalanlıyor sözü saz
Olduk birer mukallit, ne din kaldı ne töre.

Avam olan neyse de; ne demeli havassa?
İşi irşat olanın, kendi muhtaç irşada!
Yani dostlar dert gani, problemler devasa!
Buna rağmen ne yazık, yok gürleyen bir sada.

Salih olmak dururken, olduk sözde medeni
Muttakilik yerine, şebekliği yeğledik.
Diyorsanız ne peki, bu sapmanın nedeni?
Dini koyup bidatle, halkımızı eğledik!

Bilin dostlar şu gidiş, değil hayra alamet!
Toptan helak olmadan, bulmak gerek bir çare!
Alametler çoğaldı, kopmak üzre kıyamet!
Durum böyle vahimken, durman öyle bi-çare!

Ehl-i ilme malum ki, o çareler Kur’an’da
Ya ona başlar rücu, ya da gazap olası!
Şayet ona uymazsa, ehl-i iman her anda;
Bekler türlü azaplar, küllü avam ve has’ı!

Abdullah Toroslu
27.04.2014-İzmir