Ya Hak Ya Hu Şiiri - Adem Ulutaş

Her can kendi lisanıyla
Ya Hak ya Hu Allah diyor.
Can verenler son canıyla
Ya Hak ya Hu Allah diyor.

Ağacı besleyen toprak,
Dalında salınan yaprak,
Cihadda şahlanan kısrak,
Ya Hak ya Hu Allah diyor.

Dağda kırda açan çiçek,
Penceremde öten çimçek,
Yaratılan börtü böcek,
Ya Hak ya Hu Allah diyor.

Ömür biter saya saya,
Dile gelir dağ taş kaya.
Döne döne yalan dünya,
Ya Hak ya Hu Allah diyor.

Sensiz geçen ömür zarar,
Gönül Senle olur bahar.
İsmini haykıran rüzgâr,
Ya Hak ya Hu Allah diyor.

Yaşlar döker tane tane,
Allah’a âşık divane,
Ateşte yanan pervane,
Ya Hak ya Hu Allah diyor.

Dönerken çarkı felekler,
Kıyamda duran melekler,
Günahsız sabi bebekler,
Ya Hak ya Hu Allah diyor.

Sana çıkan bütün yollar,
İman etmiş Adem kullar,
Adını zikreden diller,
Ya Hak ya Hu Allah diyor.