Ya Gökyüzü Ağlarsa Şiiri - Hızır Azaklı

bağlandık gökyüzünün hale yörüngesine,
yırtılmış yelkenlerle ötenin ötesine,
gökyüzüne ram olduk, gökyüzüyle savrulduk,
girdabında durulduk, yayında kurutulduk,
Çile mabedimizde uykusuz uzun uzun
Ustaca işliyorken ruhunu sonsuzluğun,
Hep kendimizi yazdık; kendimize okuduk.
Dört kapısı açıkken, sebilken ruhumuzun...

Ayışığı sessizce süzüldü okyanusa,
Titreyen köpüklerin üstüne basa basa
Döküldü gözlerinden titrek iki damla su
İki göktaşı gibi savurdu okyanusu...
Ayıldık tutkulardan, geçti sarhoşluğumuz,
Neden düşünemedik, neden ufkumuz kısa
bu füsun parıltının bu sessiz saikanın
"ya kördüğümü varsa," ya umutsuzlaşıyorsa..

kalk toparlan yüreğim, toparlan sen de aklım,
çıplak ayakla çıkın dolaşın adım adım.
yol olun, çare bulun, vicdanı yok zamanın.
çok bencil çok vefasız olduğumu anladım.
neden düşünemedim, neden ufkum çok kısa?
bu füsun parıltının bu sessiz saikanın
“ya kördüğümü varsa ya da tükeniyorsa…”

Sen üzülme gökyüzü düşmesin bir dalma yaş.
Her anı dolu yaşa, aşk gibi yavaş yavaş
Yüreklerde olgunlaş, yüreklerde sonsuzlaş.
Bulutları katlayıp üstüne basa basa,
Işık ol, nuru paylaş. ufku aş, hududu aş,
bitsin bizdeki vehim bitsin bizdeki tasa:
“ya kördüğümü varsa ya mutsuz yaşıyorsa…”

Derya ol, okyanus ol, kürek okusun seni,
Gece ay ol gündüz nur, yürek okusun seni
Minber okusun seni, mihrap okusun seni.
Göklerden okyanusa, Mevlana'dan Yunus'a
Erenler dergahında, gönüller semahında
zeyrekler tek tek yazsın tek tek okusun seni
Kalmasın bizde vehim kalmasın bizde tasa:
“ya kördüğümü varsa ya mutsuzlaşıyorsa…”

Sen, bulutların kızı gökyüzü ışığısın,
Çelikten bir yay gibi asla sönmesin hırsın
Güneşi hedefledik yıldızlar tramplenin,
biz tutkulu taraftar sen umut kaynağısın.
engelleri katlayıp üstüne basa basa
kendine ulaşmalı, kendini aşmalısın.
kalmasın bizde vehim kalmasın bizde tasa:
“ya kördüğümü varsa ya Gökyüzü ağlarsa…”
”

ah, istanbul, nisan 2012