sen yoksun
kalbimin ağaçları kurumaya başladı
kuşlar konmuyor artık dallarına
yaprakları sarardı bir bir
ve ben ıssız kalmış bir kırım
gel yeşert beni
sana gelmeye başlamak
ne güzel sana hazırlanmak
kalbimde biten yaban otları temizliyorum
söküyorum köhne toprakları
taze güneşli topraklar serdim
seni oraya dikeceğim
sonu sen olan yollar kuruyorum içimde
taşlı çakıllı dikenli yollar
ayaklarım da yalınayak
kolay olmamalı sana ulaşmak
kan revan olmalı sana kavuşmak
Suskun kalbimin dili çözüldü
konuşmaya başladı yağmur
yavrusuna kavuşan bir anne sevinci
tomurcuklandı
daha yola çıkarken
kanatlandı
ruhum nevbahar çiçeklerle şimdi müzeyyen
yaralı bir kuş kalbinin düştüğü
avuçların suküneti sarar yüreğimi
ya gide
ya gider
ya gidersen
geldiğim yerden
kim sarar yaralı yüreğimi
yedi süreyyadan
hilye iner kalbine pare pare
oluşur ancak böyle mehpare
ey rüzgar ne olur naif ol gelincikten es
onun gönlü kırılır deyse bir kem nefes
boşa gitsin istemezem bir tek nefesim avare
ah! cancağızım ne olur etme beni biçare
02/04/2020 yağmur...
Yükselen Yağmur
Kayıt Tarihi : 3.4.2020 18:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgiliden ayrı kalmak ve ona olan aşkı onun değerini vurgulayarak anlattım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!