Nefretimin henüz küle dönmemiş yerinden yazıyorum bu satırları sana
İçimde zerre de olsa sevgin var inkar edemiyorum
Yağlı urganlari dolayıp
Her gece yüzlerce kere biçakliyorum hasretini
Özlemin giriyor düşlerime
Sonra bir fırtına bir yağmur derken ayrılıyoruz
Böyle bitmiyordu okuduğum masallar
Prens prensese kavuşur birde yanağına öpücük kondurur kırk gün kırk gece düğün yaparlar di
Ya benim sandıkta küf tutan gelinligime kim hesap verecek
Yine sonların son olmadığı yolların başındayım
Dünün hüznü yarının pişmanlığı kanatırken avuç iclerimi
İhanete bulanmamis bir aşk istiyorum
Hala mavi ve pembe
Yine yokluğun şal olup dolanmış omuz başlarima
Basimda sevdanın eflatun rengi
Dilimde ucu yanık melodiler
Tam şarkıya başlayıp biten jarzim bile bana karşı
Oysa tüm yasaklara
Engellere karşı sevmiştim seni
Yollarıma konan taşlardan atlayıp
Üzerime kilitlenen kapıları kırıp
Ve ayağıma dolanan zincirleri ezip
Gelecektim sana saf temiz bir kuğu gibi
Beyaz olacaktı tüm hayallerimiz
Sandıkta sararan gelinligim gibi
Keşke sarının bu kadar tonunun olduğunu ögretmeseydi hayat
Bir umut diye çıktığım yolda tuvalimi çaldılar önce
Sonra boyadilar düşlerimi siyaha
Pembelerim evrildi griye
Ve umut kelimesi kocaman bir yalan oldu
Kızım hep doğruyu söyle diyen nenemin sözleri
Peki hayat neden yalan söyledin bana
Gebetto değilsin ki sen beni bir odun gibi yontmaya çalışıyorsun
Oysa her yalanda uzayan burun bana değil beni acitanlara aitti
Şimdi yalan bir hayatın yalancı kahramaniyim
Bakışım yalan
Gülüşüm yalan
Gözlerim bile yalan
Dudaklarımdan dökülmeyen sözler bile yalan
Artık umut bebeklerimi avutamiyorum yüreğimin intihara meyilli salincaklarinda
Dur diyemiyorum akıp giden zamana
Yolamiyorum yokluğunla ağaran saçlarımı
Sen bana acıyı tattiran adam
Unutamıyorum bana yaşattıklarını
Sırat uzun
Sırat ince
Ya düşe ya kalka geçicez de
Sen nasıl geçeceksin
Kıl kadar ince kılıç kadar keskin o köprüden
Zebaniler ellerinde sopalariyla seni beklerken
Özür dilerim sözlerin
Yalvarişlarin seni kurtaracak mi
Hadi beni kandırdın kendini kandırdın
Ya vicdanını onu nasıl kandiracaksin
Ya gecenin bir yarısı dolanmayak mi çarşaf boğazına
Nefes almaya çalışırken ben gelmeyecem mi aklıma
Unutma kimse yaşattığını yaşamadan ölmez sevgili
Şimdi bekle ölüm sana bir sivilce kadar yakın
Ya bugün ya yarın
Döktüğüm her damla gözyaşının vebali seni bulacak unutma
25.07.2024 11:15
Kayıt Tarihi : 25.7.2024 11:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!