Sezai Karakoç’a Şiiri - Bedir Kuş

SEZAİ KARAKOÇ

En Sevgiliye yürüdü asrın ulu Çınar’ı
Lakin, öksüz akmayacak diriliş pınarı
Yudum-yudum, kana-kana içilecek her damlası
Çağlara ilham verecek yeryüzünün yıldızları

Yalnız adam, yorulmaz adam, yılmaz adam
Çağımızın mütefekkiri, Ebuzer’i
Kalplerde yankılandı ‘En Sevgili ‘ şiiri
Gönüllere ilham kaynağı herbir eseri
Asla sönmeyecek yeryüzünün yıldızları

Ölümü öylesine getirdi ki ses
Kaskatı yüreklerde bile buldu makes
Yaşadı mükemmel bir hayat
Hayatına hayran oldu herkes

Yalnız adam, gönüllere taht kurmuş meğer
Tabutunun ardından yürüdü yüzbinler
Tekbirlere, dualara eşlik etti
Gökten yeryüzüne inen melekler

İslamın Dirilişi, Ruhun Dirilişi
Adeta gönüllere sundu diriliş iksiri
Hece-hece,kelime-kelime ‘Sütunlar’ ördü
Hiç bitmeyecek ‘Kurt ve Lamba’ öyküsü

Gönüllere ilham Diriliş Neslinin Amentüsü
Monna Rosa bir başka; sevgililerin türküsü.
Bağrı yanık aşıkların dilinden düşmeyen
‘Ey Sevgili, En Sevgili’ vuslatın bestesi.

Yoksulluk içinde bir hayat, adeta fakir
Dünya malına etmedi tenezzül, gördü hakir
Kanaat sahibi, şükür abidesi büyük şair
Fakat, fikirleriyle kalpleri titreten mütefekkir

Ömrü hayatında hiç tatmadı zevk-i sefa
Mescid-i Aksa tutsakken güler mi bir defa?
Filistinli yetim, alem-i İslam perişan
Kaygısız müslümanlar nasıl uğrasın affa?

Ey Koca Şair! Tamamladın dünya sürgününü
Vuslata erdiğinde yapıver kutlu düğününü
Ardından dualar, fatihalar-yasinler okunsun
Hasretle bekle o büyük diriliş gününü
Bedir Kuş 17.11.2021