Y o k Şiiri - Ali Osman Feryadi

Yaprak yere düşmeyle dallarını incitmez
Hazan mevsimi artık baharı yok yazı yok
Kara bağlasa gönül allarını incitmez
Mazide kalan yarin ruhu gitmiş nazı yok.

Riyakar dostlar bazen gülerler ağlar gibi
Engel olur gururum yolumu bağlar gibi
Ne Kerem’im ne Mecnun derdim var dağlar gibi
Arttıkça artar oldu fazlası var azı yok.

Olmaz aşkın davası danışmışım hakime
Anlatsam deli derler kime diyeyim kime
Gönül yarasıdır bu gidilmiyor hekime
Nasıl çare olacak yarası yok sızı yok.

Bilmem nasıl kaybetti mazide dünlerimi
Cevapsız sorularla aranan dünlerimi
Açtım gönül sayfamı hatıra defterimi
Tek tek solmuş resimler bir ufacık izi yok.

Mutluyum dedi bana göz yaşları dökerek
Belli ki yanıyordu derinden iç çekerek
Kaderimiz bu dedi gitti boyun bükerek
Mesut bahtiyar olsun Feryadi’nin gözü yok.

19.02.2011