AŞKSIZ DA DOSTSUZ DA OLMAZ, OLAMAZDI!
Eskiler sandığından çıkanları okuyunca 11 yıl geriye kayıyor şimdi zihnim. Yine şimdiki gibi, gecenin bir yarısındayken İzmit'ten Hereke'ye gitmekte olan bir trenin içinde uyuya kalışımı ve Hereke istasyonunu geçip gidişimi sonra gerisin geri otobüsle dönüşümü... Hereke otobanında tek başıma inip taksiye binerken Y-Han'ı arayıp uykusundan uyandırışımı anımsıyorum da... tabii o zamanlar adı Y-Han değildi; bu ünvanı alması 10 yıl sürdü onun da, daha uğruna nelelerimi feda edebileceğimi asla bilemeyecek olan aşığımın... Uff! Ne heyecan ne heyecan! Üstüne üstlük ne büyük bir riski göze alarak...
İstanbul’da kaybolduktan sonra tarihi surlarda ölü olarak bulunan Portorico asıllı Amerikalı amatör fotoğrafçı Sarai Sierra... ya da 31 Mart 2008, Kocaeli'nde ölüsü bulunan İtalyan sanatçı ve aktivist Giuseppina Pasqualino di Marineo ya da daha çok bilinen adıyla Pippa Bacca gibi... canına susamışcasına hem de. Ama benim adım "Barış Gelini" değildi ve canıma değil... cana... aşka susamıştım. Tecavüze uğramam söz konusu değil daha çok tecavüz etmem söz konusu olabilirdi. Boğularak öldürülmem değil de ancak boğarak öldürebilirdim... o da... kalemle ve yazıyla elbet!
Pippa Bacca'nın yanında sanatçı bir arkadaşı vardı üstelik, Silvia Moro. Bense son derece bireysel takılıyordum, tek başına. Dünya barışı için 8 Mart 2008’de Milano’dan başlayıp Slovenya, Hırvatistan, Bosna, Bulgaristan, Türkiye, Suriye, Lübnan, İsrail ve Filistin güzergahından Tel-Aviv’de noktalanması planlanmıştı onların yolculukları, benimse tek bir hedefim vardı, kısaca "Y-Han'a ulaşmak". Bu kadar! Basit ve temiz.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta