Y ağmurlar Beni Durduramıyacak

kimi şose kimi ışıksız karanlık
yoksunluğumu yüzüme vurmayan
yağmurla ıslak güneşle aydınlık
akşamları bastığım yeri görmüyorum
bu yağmurlar beni durduramıyacak
her yanım alev her şeyim yanık
beni ancak bu yollar anlıyacak
ne zaman geleceğini sormuyorum

kaldırımlar ihanettir onlara alık
bir anım bir anıma uymuyor
seni bir bulup bir yitiriyorum
günümü gün edemeyeceğim
hiçbir kadın hayatımın kadını olmayacak
şiirlerimde aşkı yazmayacağım
kelimelerim seni anlatmayacak
kendimdeki sen sendeki kendime uymuyor
bu yağmurlar beni durduramıyacak

aşifte bir şarkı bu rezillik
ömrüme mâl olan bu çaresizlik
çocukluğum yoksulluğum
alıcı kuşlar seni bana anımsatmıyacak
kimbilir hangi yolda düşeceğim
yollar beni sana ulaştırmayacak

bir sabah telaşla uyanmayacağım
köprüler ayaklarıma dolanmayacak
seni kaybettiğimi o an anlayacağım
gözlerim seni aramayacak
çocuklar gibi karanlıktan korkmayacağım
yağmurda ıslandığını düşünmeyeceğim
bu yağmurlar beni durduramıyacak
bilsem sensiz artık nasıl öleceğim

mavi otobüste ağır şarkılar çalacak
yağmurla yeryüzü sevişecek
konar göçer tutkular yaşayacağım
okul zilleri kendinden geçerek
tılsımla çalacak serin aşk rütuşlu
mavi otobüs beni sana getirecek
iyot kokulu şarkılar söyleyeceğim
bu yağmur ne seni ne beni korkutacak
serserileşeğim serserileşeceğim

en son akşamı nasıl edeceğim
ölmekten asla korkmuyorum
varlığın gün günü ihtiyarlayacak
sensizleşeceğim sensizleşeceğim
bir korkum bu
bu yağmurlar beni durduramayacak