Xx.vı.xı Şiiri - Ahmet Bilgiç

ben,koca yalnızlıkların gömüldüğü kent/

kendime sakladığım onca yaşanmışlık /

onca ağaç gölgesi/

onca kokladığım gül

yahut sessİzlik, /

duymazlıktan gelmek sebepsiz/

zararı yoktu /

yağmur yemiş tarla kuşu misali,/

herkes kendi kederli köşesinde şimdi /

isli geçmişin penceresinden bakar sessiz

meraktan soruyorum şimdi çaresizlikten de biraz /

kim inandıracak şimdi geçmişin hayal olmadığına