Sən nə qədər canları uddun, dəniz?
Layla çalan dalğalarınla cavanları uyutdun, dəniz.
Birmi,beşmi, onmu?
Aman Tanrım, görən bu sonmu?
O müdhiş günlərin birində,
Gözümün önündə
Aldılar qoynundan neçəc avanı, dəniz.
Diz üstə çöküb etdim duamı, dəniz.
Ilahi, qıyma bu gənclərə-dedim.
Bu dəcəllərə, bu nadinclərə-dedim.
Duamı eşitdi Tanrım
Yamanca üşütdüm,Tanrım.
Dörd cavanı birdən aldın qoynuna,
Sən saldın onları Əzraillə çiling-ağac oynuna.
Batan dörd nəfərdən tək bircəsinə qıydı Xəzər.
Bir ananı arxasız, oğulsuz qoydu Xəzər.
Niyə belə edirsən,dəniz
Hamının əksinə gedirsən,dəniz.
Qış fəslində qaz alır canımızı,
Ilboyu hadisələr tökür, tökür qanımızı.
Kayıt Tarihi : 30.10.2019 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!