Xeylaz Nîgaş Şiirleri - Şair Xeylaz Nîgaş

Yaşam hep yaşlı
Hep saklı
Keder önce anneleri vurur
Vururda…
Anneler
Sızlayan göbek bağını

(ÖN ŞİİR)
“ey gece
tütsü kokulu şehvetlerin
ve günahların doğurgan anası
hangi şiir paklar seni
bir yay gibi gerilmiş sertliğim

Sivas'ta bir mayıs kızı üşür ha üşür melankolik bir aşkta.......

gözlerinin yakışığı
iki ateş böceği
sınar alazını
dağların kovuğundaki lavla

*7 yıl önce intiharıyla beni ıssızlığıma gömen yüreğimin boğulduğu can suyuma.....

Bir ruha
tav olup
ite kaka çıktığım
delikten

Einmal ist keinmal*

Tüm olasılıkları olağanlaştıran
bir maske
çalar
simli gözlerimin

Toros karlarının
Serin anılarını taşıyan rüzgarlar
Şavkıyacak yüzünde
Toprak böğründen
Genzini yakacak yiyecekler
Sunacak sana

Herkesin bencil uykuları vardır
Birde
Görülmemiş rüyaları(kabusları kadar)
Belki de sen uyurken
Ey insancık
Dünyanın öte yakasında

*Anne bak kral çıplak diyen tüm çocuklara


Affedin
Söylemedik öldüğünüzü
Kiraz ağacına

(YAZMAZSAM BEN ÇILDIRIRIM YAZARSAM SİZ)

''Ben yolların oğluyum ülkem kervan,yaşamımsa yolcuların en beklenmedik olanları.Benim Arapça,Türkçe,Kastilya dili,Berberi dili,İbranice,Latince,sokak İtalyancası konuştuğumu duyacaksınız.Çünkü bütün diller ve bütün dualar benim dillerim ve dualarım.Fakat ben hiç birine ait değilim''AMİN MAALOUF

(ET DİEU... CREA LA FEMME*)

Ah aşk
çözülmez bir ev ödevi
ne vakit zil sesi duysam
tenefüse hasret