Dema ku dil xemgine,
Kaxez û pênûsan tu bîne,
Pênûsam hêsran bibarîne,
Û xemgînîya min bixwîne.
Tembûram ji dilda dilorîne,
Bilbil jî işka gulê dixwîne,
Hemu evîndar lê guhdare,
Lê ew ji dil ra nebu çare.
Li çîya,mêrg û zozanan,
Hertim li te digerîyam,
Ger dikir gazî û diqêrîyam,
Diqelişî erd û ezman,
Lê tu nedixwuyayî ne tu caran.
Kayıt Tarihi : 21.6.2016 23:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rodan Ardil](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/06/21/xemginiya-evine.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!