When I set my line on abrama, the trap,
Isak is exhausted Ismail but,
Fled away slave away from us,
Uncle Sanir.
Gomina miles away; The wave roared right from the bottom...
Like a ball of fire, the wave sprang from its most painful rage…
In fact, there is no cure for any other problem, I hope;
Wasted aganta, wasted abrama.
Kayıt Tarihi : 28.8.2022 14:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!