Vuslatsa sorulmaz Şiiri - A. Yüksel Şanlıer

Yıldızlara baktım seni gördüm,
Ben gökte, geçen günleri gördüm,
Gördüm ki yüzün ay’ dı düşündüm,
Tanrı ‘m ne güzel ay diye baktım..

Bir sevdaya düştüm, baharımda,
Yaprak gibi, soldum, hazanımda,
Kaynar’ mı suyum bak kazanımda,
Sevdim seni ben, sen bilemezsin,

Artık batıyor gün, daha doğmaz,
Mahşer gibi insan, hala kalkmaz,
Vuslat mı ya Râb, yaptıkları nîyaz,
Vuslatsa sorulmaz ve de, olmaz.

Gönlüm seni özler yine Rab’ im,
Dert buldu gönül, tekledi kalbim,
Bitmiş hayatım, gün niye doğsun,
Makber diye, cansız kalıverdim.

Mef’ûlü / Mefâîlü / Feûlün

A.Yüksel Şanlı er