Vuslatın Meşherini Yaramla Tanıştır El ...

*Düşlerim yanık. Bağrım ıslak. Ateş ile gözyaşı arasında araflarım.
-Kırık bir sızıyı taşıyor sözlerim. Acınacak halde değilim, acılarını derledim, acılarıma ekledim. Biraz varlıklı sayılırım sayende.
Hüzün karası aşk aralarındayım. Varamadıklarımın v’aranıyım.
-Vuslatın seccadesindeyim, ellerim duada. Rabbim, bu yaramın meçhul meşherini yaramla tanıştır.Bu dönmeyi bilmeyeni dünyam
yap ki yirmi dört saat önce kendi ekseni etrafında sonra aşk güneşimizin çevresinde.
-Çevirip çevrelesin ışık olarak, aşk karışısın her hali. Karanlıklarımın en diplerine kadar aydınlık yapsın.
-Aşkın hilal haline taşısın gecelerimi. Yıldızları dizsin dizelerimde, bir film yıldızı gibi yürüsün ruhumun toprağında.

Nerdesin...
*Hangi nedensizliğin faturasını ödemekle meşgulsün. Bir bak solun, bir bak içinde benden kalan en küçük dirheme. Merhametini topla eteğini toplamak yerine. Önce yaramın üstünü kapat, üşümesin, kanamasın, yanmasın, toz tutmasın bu sevda.Sonra üstünü ört,ya da örtmene gerek benim sevgim yeter seni ısıtmaya.Küresel ısınma var biliyorum sen değişen bir mevsimsin artık.Hangi iklimin minisin bilemedim.
-Ekvatorunu yüreğimden geçirdin.Bütün kürelerim sen.Kutupları hiç sevmem ; ama şimdi senli penguen sevgilerim var diye hep ordayım.
-Bağrımla buzullar üstünde kayıyoruz. Fikri ayıların pençelerini yesek de Ergenekon sülünleri aşkımıza kadar şifreli oyunlar sunsa da bir bayrak gibi aşkının allarını dalgalandırıyorum.

Gölgesini kayıpsız aşklarına kuyruk etmiş bir ceylan gibi gezme dağlarımda. Sensizliğin çiyleri düşmesin bağrıma. Taşa çevirme özlemlerimi. Ayrılığın uçurumunda gülümseyerek gülücüklerinle de öldürme beni.
-Ben de insanım ben de. Pardon önce insan sonra sen.
Vazgeçilmezlerimin kuytularında hıçkırıklarımın türküsü çalınır. Bu gidenlerin türküsü. Ben senin sözsüz telinden, başkalarının elinden çalınışın canhıraşı.
Sensizliğinin huzmesi değiyor değinemediklerime. Eyvahlarımın sırrı ifşa oluyor.
-Beni seni çok sevmişim bu da suçtan sayılmış artık. Sakla sana yazdığım sevgi cümlelerini.Bu adam beni seven adam.Bu adam sevgi tacizi yapıyor yargıcım.
-Beni çok sevmekten müebbet istiyorum. Sen iste yeter ki müebbedine muhabbet olurum.

Süzülüp aşk olan imkansızlığının sızı sözcüsüyüm. Sızılanları yazıyorum, yazılmamışlarımızın yazgısını ifşa ediyorum.
Sensizliğe girmeyen yabansı,yalancı sözceleri dizeliyorum. Dahası seni felsefi liriklerin koynunda sıcak sözlerin,unutulmaz aşkların dili olarak saklıyorum.
-S’aklımsın.
-Yasaklımsın.
Dokunamasam da dokunduğum aşk kilimimsin.

“Sevdiğine Sözü Olan Bir Kilim Dokur
Kilimin Dilinden Ancak Anlayan Okur
Sırlarımı Verdim Sana Sevgimi Verdim
Şu Gönlümü Kilim Yaptım Yoluna Serdim
Ayıptır Günahtır Diye Kilit Vurdular Dilime
Aşkı Dokudum Kilime Anlıyor Musun
Yetinmedim Türkü Yaptım
Gayri Bu Canımdan Bıktım
Hani Senin Olacaktım Dinliyor Musun”

Benden kalan aşkı alasın.Göğün sol yanında başlar yaryüzüm olursun.
- Mühürsüz vedaların var. Aşkın kanunlarına göre hala benimsin bu yüzden.
-Mühürlü sözlerin var beni candan vuran vicdanımı sızlatan ve seni hiçbir zaman unutamayacağım mecralara taşıyan.

Kilit vurulmuş gidemeyişlerin var,sandıklarınla birlikte sandığında.
Bir de benle yaşadığın bütün ilkleri iliklerine kadar yaşadıkların da var.Sicilin benim yürek defterimde. Kaderinin en silinmez mazisi benim sevgilim.Bin yıl yaşasan da ömrünün en temiz, en güzel, en acıklı yarısı da benim.

Yaşayamadıklarımızın perdesini kapatma. Daha sahnelenecek aşkımızın ç’oğulları var.Bir oğul verdin kaderine, bahtına belki.
Bir kız vermelisin dünyama.Çünkü aşk hep kızdır. Benim kızım içinde,dünyanda, sevginde, nefretinde, dönüşünde.
-Aşk hep kız gibidir, yani kadınsıdır, içtendir, duyguya zeyilleri var, hislere meyilleri akar, yürekten önce beyni yakar. Aklı devre dışı bırakır, kendine bir yaşamsal mevsim yaratır.Erkeğin en kadınsı yönü aşkmış seni sevince anladım.
-Aziz kaldığım ayraçların arasında ellerin yok el güzelleri var. Beni cümlelerine aldılar. Eş anlamlı bir kaderin paranteziyim diye, yaram ağır, sevdam sonsuz, dertliyim, azizim diye ummanlarıma geldiler.
*Umduklarını aldılar; ama seni benden almak için attığı kul’açları
boşunaydı.Yokluğunun derin sularında el salla el azize.
El kızı olman ne kadar zor. Düne kadar bütün dünyamdın. El’azizem olarak kalışını kaldıramıyor aşk ve hayat.Sol yanım hiç alışamadı bu sensizliğin fakirliğine. Oysa varsıl bir sen vardı sol yanımda, yüreğimin bütün inlerinde. Şimdi el azize olarak aziz sularımı kirleten gitmelerin türküsünde söz olan ayrılığın canı tırmalayan kedisi olarak uzaklarımda kalışını ne özetler ki neler çare olur ki bilemedim el azizem.