Vuslatım mahşere Şiiri - İsmail Koca

Vazgeçmez gönlüm gül yüzlü yardan
Seviyorum işte bilinmez derdim
Beklediğim bir el geçtim serimden
Gönülden gönüle aşkımı serdim

Sessizliğin acı yokluğun ölüm
İşkenceyle geçer yaşarken günüm
İncitirsem seni küle dönerim
Bu aşkın yoluna gönlümü verdim

Dilimde nameler gönül çığırır
Ayrılık sedası yürek acıtır
Hayata bağlıysam içimde sırdır
Ne baharsız yazsız mevsimler gördüm

Muhabbet ederken aşkta seninle
Nikahımı kıydım ıssız gönlünle
Vuslatım mahşerde türkümü dinle
Aşk denilen sırra seninle erdim

Ruhum gönlüm dilim bir bütün senle
Çekerim sevdayı sonsuz sevginle
Fizani çağlıyor aşkın selinle
Aşkın ocağında ateşle birdim