Seyre daldım yeniden akşamın güneşini,
Eski ahşap evimin küçük penceresinden.
Bir kez daha hissetim gönlümün yanışını,
Derledim gam yükünü hüzün tenceresinden.
Aradım kızıllıkta eskimeyen resmini,
Haz aldım, hayal kurdum ılık esintilerden.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu kısacık ömürde azalıyor yıllarım,
Korkar oldum ey Gülüm! Yalnız gecelerimden.
Tutmaz olurda bir gün yazamazsa ellerim,
Anlarsın hallerimi eksik hecelerimden.
Sona erdi kızıllık geceye hüzün düşer,
Sıralarım üst üste hasret bohçalarımı.
Elem dolu bu kalbe kader zalimce küser,
Çalma benden ey hayat! Sevgi bahçelerimi.
Ah şair... Bu hayat neler çalmadı ki bizden, sevgi bahçelerimizin güllerini çalmasın. Yüreğimizdekilere dokunamaz sadece. Onlar gizli hazinemiz. Kutluyorum içtenlikle. Saygılar kaleme, yüreğe...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta