Vuslatı Hicrana Saldım

Bu akşam içimde bir garip hüzün
Aklımdan çıkmıyor mahzun yüzün
Eğer hoşça kal ise son sözün
Ölsem de vazgeçmem senden.

Sevgin içimde inan öyle derinden
Kalbimi yaraladın bin bir yerinden
Desen ki bana, başlayalım yeniden
Çocuk gibi koşar gelirim kollarına.

Feda ederim ömrümü senin yoluna
Yağmurlu nisan sabahı girsen koluma
Ne zaman dönüp baksam sol yanıma
Yazılan günahım da sen varsın.

Zindan ettin bana koskoca dünyayı
Ne köşkü bıraktın ne de bir sarayı
Ne zaman açtıysam Rabbimle arayı
Efsunda ki sırra ayamıyorum.

Girsem de on metre toprak altına
Giderken dönüp bakma ardına
Vuslata kavuşmak olsa da muamma
Bu sevda burda biter sanma!

Etsem de bin bir sitem bin bir ah!
Sensiz de geçen günlere inat,
Yapsam da yüz yıl itikaf;
Kapına gelmeye yüzüm varmıyor.