Vuslatı Beklerken Şiiri - Elife Ergan

Ana kucağına hasret kalırsın ya
Sadece gözlerini göreyim yeter ki dersin
Kanatlanıp uçasım var
Görüyor musun kutsal toprak?

Çeker varamaz ayaklar prangalı
Yürek kelepçeli, yıllar yorgun
Ürker üşürsün günler boyu
Büklüm büklüm

Yolları kör tutsak yer açarsın
Kıyıya vurur yalnızlığın
Sarılabilirsin sarıl kendi kendine
İyi bak görüşürüz inşallah dersin

Öteki yanın yine sen kurtulan yok
Sahibine dön yine der susarsın
Sessiz çaresiz her yanın
Tutsak dünya da bekleriz

Özgürlüğe hasret kalırsın
Ölümün gelmesine gebedir vuslat
Şeker olsun son istersin
Gözler huzurlu sonları bekler.

Elife Ergan (Elifçe)