Vuslata yolculukta durmadan yürüyorum
Her adım atışımda endişem dikleşiyor
Yürüdüğüm yollarda eksiklik görüyorum
Baki'ye giden yolda son durak yaklaşıyor
Gözlerim sulu sepken yorgun yürek seferi
Arkaya bakışlarım eritir gözde feri
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu vuslat,
"Dünyevi" değil,
Nefsin isteği değil,
"Huzurun",
Manevi dünyamızın çektiği vuslat...
Dua ve dileklerin kabulünü,
Ülkece huzur bulduğumuz yarınlar dilerim..
Tebrikler Bülent Bey Kardeşim..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta