Beni toprağın en kuytusuna gömün
Duyulmasın çığlıklarım...
Feryadım... yakarışlarım
Günahıma kulp aramayım
Beni toprağın en koyusuna gömün
Yüzümün beyazına inat
Kararmış yüreklerin aydınlığa vuslatı gibi
Çiçekler kondurun üstüne....
Beni toprağın en ıslağına gömün
Alsın götürsün ateşimi
Serpilsin yalnızlığa serin serin
Günahıma merhem olsun.
Beni toprağın en batısına gömün
Güneşi doğsun dünyanın üzerime
Yıkanayım ışığıyla!
Nuruna ereyim, nurlanmanın...
Beni toprağın en hasına gömün
Yaratıldığım gibi haşrine ereyim
Canımı ona teslim edeyim
Geldiğim yere geri döneyim
Yanayım toprağın altında
Kemirsin çürümüş bedenimi kurtlar
Lime lime kıyamadığım gözlerim...
Sevdalandığım dünya yalan
Yar yalan, yaren yalan
Can yalan, canan yalan
Sen yalan, ben yalan
Tek baki kalan YARADAN
Kayıt Tarihi : 2.9.2005 17:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Can yalan, canan yalan
Sen yalan, ben yalan
Tek baki kalan YARADAN
Ben yazacak birşey bulamıyorum akşam akşam bu ne güzel şiir ne güzel anlatım.... ne demeliyim ?...Ne diyebilirim.....yürek bir arkadaşım....
Mustafa Sami
cenk aksal
cenk aksal
Hem tını olarak hem de manası açısından bakıldığında okunası bir eser...şiirin finali de manayı bütünlemiş...gerçi son bölüm üstten biraz bağımsız olmuş ama, finali kapsadığı için belki kabul edilebilir...
....doğru söz 'Tek baki kalan YARADAN'
Sevgi ve muhabbetlerimle..
TÜM YORUMLAR (17)