* Vuslat Zamanı Şiiri - Öznur Karayumak

VUSLAT ZAMANI

Zamanıdır estirin başımda deli deli
Sıcaklığıyla ağır ey güney rüzgârları
Zamanıdır kederin, dert çekmekte sevdiğim
Gözlerim yağmur yağmur, tiril tiril ellerim

Yüreğim öyle ağır, öyle ağır sensizlik
Uykular haram bana, gülmek söylemek haram
Hareketsiz durgun gök, sessizlik öyle ağır
Çökertiyor günbegün yokluğunun çığlığı

Bugün beklenen o gün, zamanıdır vuslatın
Gücüm de sensin benim güçsüzlüğüm de senden
Dilsiz bir kemanım ben sensizken ses vermeyen
Sessiz nöbetçi gibi gönlümde bekler aşkın
Gönülden birliğimiz yaşamımın yasası

Hüzünlerim de sensin, anlamı da yaşamın
Nerede acıtmışlarsa seni, orada sızlar ruhumun teni
Hatta duyarım kanının akışını ta içinde kanımın,
Manâsısın cennetin, yüreğim sana tutsak
Hiçbir şey senden daha önemli değil
Dünyanın ve zamanın ötesinde de olsak…

Öznur KARAYUMAK

"GÜNLERDEN VUSLAT" Şiir kitabından