Vakit vuslat, saat ayrılık, mevsim sonbahar.
Kurumuş bir yaprak gibisin, önce gözümden sonra yüreğimden düştün.
Toprağa karıştın, Ölüm gibi bir sessizlik oldu, ne sen öldün nede ben, aşk öldü.
Sonrası yok ve hiç olmayacak.. Ne var ise içimizde söylendi bitti, diller kurşun misali yürekleri deldi geçti.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta