Mum ışığındaki gibi sönüyor alevin
Yüreğime hasretin düşüyor
Pencereme yağmurlarını indiriyor gökyüzü
Yüreğimi üşütüyor sen gibi bebeğim
Özleminin penceresinden seyrediyorum
Rüzgar perdeleri savuruyor içeri
Kokunu duyar gibiyim ısınıyor odam
Kolların dolanıyor boynuma bebeğim
Zifiri karanlık kirpiklerime düşüyor
Aralığın son demini yaşıyorum
Vuslat örtüyor üstümü sensizliğe
Ağlıyor gözlerim hadi bir umut bebeğim
Mezar taşım dikiliyor baş ucuma
Kapatıyorlar üstümü gelme artık sakın
Ölümüme güleceksin biliyorum
Sensiz bir kış daha geçecek bebeğim
Kayıt Tarihi : 17.12.2013 16:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
MURAT AYHAN SEN İÇİMDE BİR VOLKAN PATLAMAYA HAZIR SON NEFESİMİ VERİNCE ÇOK GEÇ OLACAK İNAN BANA
SEVGİLERİMLE...
Mevla’m hiçbir anaya evlat acısını yaşatmasın ve Mevla’m sevdiklerinden ayırmasın diyebiliyorum anca bu şiirin altına.
Gönlüne kalemine sağlık anacım, ellerinden öperim.
TÜM YORUMLAR (11)