Bebeğim Şiiri - Saadet Kılıçaslan

Hüzünlerimin yağdığı
Lapa lapa karların altında
Can çekişiyor yüreğim
Ayrılık penceresinin acılarından
Seyrediyorum özlemini
Hasret yağarken üzerinde üşüdüğüm
Buzlar erimiyor mumun alevinde

Kanadı kırık serçe gibi kıvranıyorum
Çaresizliğe koşar adım
Bir ışık görürüm belki diye
Umutlara çığ düşüyor sanki
Yolların kapatıyor karla ömrümü

Ecele yaklaşıyorum ölüm eşiğinde
Bir kez görseydim yüzünü
Buz tutmadan cesedim
Akbabalar üşüşmeden tenime

gelmeseydin zemheri ağlatma saydın
hiç bitmeyecek biliyorum bu vuslat
kara toprak üşütmezdi ki o zaman
Ellerimle okşamadan
Koca bir yıl geçti BEBEĞİM