Vuslat Ocak'ta... Şiiri - Hasan Belek 2

​Bir ateş düştü bak, gönül özüme,
Dedim ki bu hasret bitecek bir gün.
Uyandım, inandım o iç sözüme,
Ocak’ta o Nura yetecek bir gün.

​Zemheri ayazı vursa da cama,
Aldırmam kışlara, soğuğa, gama.
Hazırım vuslata, o büyük tama,
Ruhumda kandiller tütecek bir gün.

​Beyaz bir şavk vurur, deler geceyi,
Çözerim o anda saklı heceyi.
Gönlümde büyüttüm ben bu yüceyi,
Bilinmez dertlerim yitecek bir gün.

​Bekledim sabırla, yollar aşarak,
Bazen durgun akıp, bazen coşarak.
O büyük beyaz nur, bana koşarak,
Elimden, kolumdan tutacak bir gün.

​İçime doğuyor, yakındır zaman,
Kalmayacak artık arada duman.
Şüpheyi, korkuyu vermem ki aman,
Güneşler bağrımda batacak bir gün.

​Kavuşmak ne güzel, o ak pak renge,
Ocak ayı şahit, bu kutlu denge.
Girmem artık zalim nefsimle cenge,
Yüreğim huzurla atacak bir gün.

​Hasan şahit olsun, sözüm senettir,
Gördüğüm bu ışık, sanma surettir.
Ocak’ta kavuşmak, büyük devlettir,
Bu can o deryaya, katacak bir gün...

Hasan Belek
14 12 2025-Akçay