Vuslat ile Yeni Kavgam

Artık uzakların sesi yok, yakınlar ise hepten yorgun,
Tebessümlerimi gizlemeye çalışsam bile, gözlerim hep sana vurgun..
Susmanın yoksulluğunu çekiyor şu günlerde durgun,
Heybeme yeni dilekler doldurup kalan ömrüme, yeni anı’lar biriktiriyorum..

Acı ve gözyaşı vardı, boğazı düğüm düğüm,
Sızın kaldı yüreğimde, bir de bitmeyen gözyaşım,
Bir köşede gülüşün, arkamda kanlı hançerin,
Hançeri bağrıma bastım, bastım ağladım..

Vuslatınla ile kavgam hiç, bitmiyor, tükenmiyor,
Ben gündüzleri, geceler beni bitiriyor tüketiyor,
Hangi taşı kaldırsam yüregim hep altta kalıyor,
Şu dünya'da kum tânesiyim amma, çölün kızgın kumlarını taşıyor..

Güneş doğama aykırıydı benim karanlık dünya'ma,
Yadırgamazdı sönsün ışıklar bile içimde yanan gizli ateşi,
kabuk bağlasada, yürekte izi kalır zamansız hep gidişlere,
Gel gör ki;
Dalga dışımda, fırtına içimde, ateş yüreğimde yanıyor..