Vuslat Şiiri - Müyesser Doğan

Bana sensiz kalmayı öğretme...
sevdamı içime atmayı,
Ölümü bile kâale almamayı...
Arkamı dönüp yoluma bakmayı öğretme...
Bana susmayı,
Varken yok olmayı,
Sağken sol olmayı,
Mutluluktan uçarken
Kanadı kırık kuş olmayı öğretme...
Ben kendimi bile yük saydığım zamanlarım da ...
Bana kendimden kaçmayı
Başıboş sabırsızlığı...
Hırsı hayata karşı,
Bana kadere kahretmeyi öğretme
Vefa yı öğret
Sevdayı öğret ...
Vuslatı öğret ....
Ama bana...
Sessiz vedaları öğretme...