Vururlar Seni Şiiri - Hasan Arpaci

Çiçekler içinde nazlı kuş gibi,
Kanadın kırarlar vururlar seni.
Kışın ayazında soğuk duş gibi,
Zindanlara atıp soyarlar seni.

Gülşen de bülbülün sazı dinlenir,
Duyanlar neşeyle coşup eğlenir,
Kimisi kendince içip demlenir,
Gene de kafese koyarlar seni.

Sevgi de nefret de bilim de aynı,
İnançsız yeşeren ilim de aynı,
Bilinçsiz dokunan kilim de aynı,
Gene de bilgisiz sayarlar seni

Güvenme yalancı şarlatan sese
Talancı gelse de nefes nefese
Amacı koymaktır kuşu kafese
Defolu mal gibi satarlar seni

Arslanı beslersen cana dokunmaz,
Ondan korkan itler sana sokulmaz,
Hele aç kalsınlar orda durulmaz,
Birlik olup birlik,yutarlar seni.

Sahadan yuvarlak topu kaparlar,
Köşeden köşeye pası atarlar,
Fırsatçıdır bunlar golü çakarlar,
Uzaktan alkışla boğarlar seni.

Reis;hasan bile ürperir beşten,
Devlet olmayınca bu sivil işten,
Sorgu sual eder meçhul gidişten,
Gece karanlıkta yakarlar seni.

Arpacı haddini aşma ne olur,
Küçücük aklınla şaşma ne olur,
Belirsiz yollarda koşma ne olur,
Dereden geçerken kaparlar seni.

Hasan Arpacı,2017,Üsküdar