VURUN BENİ BEN ÖLEYİM
Kesilmiş ayakları yerden,düşler ülkesinde sevgilim,
Sevgilim dedim,ama yalnızca ben bilirim
Nasıl taşıdım bu sevgiyi
Ey sevgili sanadır bu dizelerim
Duy bak gıyabında sana
Nasıl övgüler diziyor bu dillerim.
Şimdi uzaklarda, görmez halimi
Ol sebepten gcem gündüzümle bir inilerim.
Oysaki
Kristal bir kadehtir soframda hayali
Al ve alevli,
Ben yananım, o da yakan
Ben maktulüm o katil.
Gözleri emelim, ömrümün sebebi
O gözleri ile vurdu beni, yaralıyım
Ben vurulmayı hak etmiştim, sevdalıyım
Vursun diyedir beni yakınında durmuştum.
İçim üşüyor, ayazda buz kesti mavi düşlerim
Vurun beni
Tutmasın yasımı alnı kaytanlı analar
Ağlamasın gelinler ardım sıra kimsesiz muradıma.
Vurun beni
Ben öleyim,
Ben hadsizin biriyim bu dalda,
Gönlüm kaymış bir güzele
Aristokrat olduğunu nerden bileyim
Olan olmuş bir kere,vurun beni
Vurun beni ahım aksın yarınlara
Vurun ben öleyim, sevdam yaşasın.
Latif Epözdemir 2
Kayıt Tarihi : 10.11.2017 17:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!