aşka fitnelik düştü gönül küstü özünde
bel bağlanan ne varsa koptu en has yerinden
zehri salan sözlerdi duyup yandım közünde
vuslatım ters teperken vuruldum en derinden
aşk dolu yürekte od gönülde hüsran kaldı
vurgun kalp ahu zarda felek aklımı çaldı
tüm bedenim de donuk kupkuru bir tek daldı
derman olmaz sevgiye bitmişim kederimden
yol ve izi kalmadı ayrılık haricinde
el de kol da bağlandı ömürde har içinde
bahar ümit ederken aşk kaldı kar içinde
düşünce türlü derde gözler oldu ferinden
hüküm giydim firaka naçar kaldım selinde
imana gelmez ki yar hep sürükler yelinde
ne yapıp ne etsem de aciz kaldım elinde
bu denli kötü müydü vazgeçtim kaderimden
---
devran yüze gülse de bet talih ederimdir
kof bir ömür, yaşam kor, tek çare giderimdir...
(25.10.2018) AZAP...
Kayıt Tarihi : 6.11.2018 13:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gönül sararıp da soldu...
![Kadri Atmaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/11/06/vuruldum-en-derinden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!