Vuruldum Şiiri - İnan Karataş

İnsanın içini ısıtan o kalabalık çeperinin haykırışıyla
Vuruldum haykıran gözlerden görünen bir gündüz hareketinde.
Kır bitkisi kokusunda biriken hayallerim kadardı bildiklerim.
Bastıran gecenin ardındaki tazeliğin güvencine dayanarak
Vuruldum kısa bir koşu bitiminin çıplak bir inlemeye dönüşümünde.

Gözlerimden içtiğim suyun durgunluğunda durarak gövdemle
Vuruldum gün ışığına koşmanın gediğinde yaslanarak özüme.
Sağır eden bir ihata içinde evimin kokusuydu ayaklarımın istediği.
Kavranamayan yanmaların fırlattığı biçare bakmalar yakınında
Vuruldum işkilsiz ötüşlerin kesildiği sokaklarda eşarbımı sıkarak.

Dilimden çıkıp ekmekten dönen yankıların aradığı ummalarda
Vuruldum sokağımda yağmurun dolduramadığı deliklerle bakışarak.
Derinliğe sarılan kalıtlar arasında tarihi tutan gövdemdi betimlenen.
Vuruldum bir iktifa tasvirinde sığdırdığım yırtık kalbimin telaşında.
Vuruldum derimle süpürülen coğrafya yangısında birikenle sızlayarak.

24.01.2021