Kıçları yırtılarak karşıladıkları küreselleşme
Hani nerede? Ne çabuk unutuldu…
Ardından kırmızı hatlar ve sınırları yineleme
Neden yoksulları milliyetçilik vurdu?
Her gün tıka basa milliyetçilik içenler
Şimdi kusuyorlar önlerine birer birer…
Acı bir kahve içememişler ki üstüne
Ayılıp da kendilerine gelebilsinler…
İnsanın araç olarak kullanıldığı kapitalizmde
İnsanı tanıyıp değerini öğrenemediler
Zehir biriktirmişler içlerinde, patronları
Zamanı gelince kullanabilsinler diye…
Seslerini çıkaramıyorlar sahiplerine
Güçlü kelepçeler vurulmuş midelerine
‘’Tecavüzden kurtulamayınca zevk alıyorlar’’
Serilmişler emanet posteki üstüne…
Unutmuşlar dünyanın yuvarlak olduğunu
Her an ağızlarından çıkan kelimelerin,
Yine dönüp dolaşıp kendilerini vurduğunu
Tadını çıkarıyorlar serkeşliğin, köleliğin.
Bir gün sıra size de gelir bekleyin!
Kayıt Tarihi : 29.10.2011 13:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Halil](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/29/vurulduk-en-zayif-yerimizden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!