Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
En yüksekteki hayalini vurdular.................
.............Ne asi deniz ağladı ardından
.............Ne sevdalı gökyüzü
.............Bir gözleri kaldı
Işığı dağları delen ateşböceklerinde
Bir de kan izi
Dağ çiçeğinin üstünde.
Duyarlılığın ve güzel sevginin birleşmesiyle oluşan bu şiirin çok hoşuma gitti.
Sevgimle Can arkadaşım
Delikanllık yıllarımda bir düş kurardım, küçük sahil kasabasında, ayaklarımı sabah ezanı vakti uzatırdım soğuk banka, gözlerimi dikerdim hırçın karadenize, üşürmüydüm bilmiyorum belki kurduğum düşler, belki de yüreğime taa o günlerde giren beklenen sevdaydı beni ısıtan,
... sahi neydi o yıllarda kurduğum düşler...
belki de bu gün düşlerimden çıkıp gerçeğim olandı...
bir çift gözdü , belki bir yürek, belki de uçurtmaların kanatlarına takılan umutlardı...
karda donmak üzereyken çocukların sapanlarıya acımasızca vurduğu serçelerdi yüreğimi kanatan ,
kendimi o yıllarda o çaresiz serçelere benzetirdim...
belki ondandı gözlerimin hüzün bakması, belki yaşayamadığım çocukluğum hatta gençliğim...ezik geçen yılların acısıydı belki yüreğime çöreklenen...
yada kimliksiz gelip kimliksiz giden, hiç uğruna yitip giden gençlerdi...
şiirin o kadar derinlere götürdü ki can arkadaşım nasıl çıkacağım içinden bilmiyorum....
şimdi yine o sahil kasabasındayım, yine o banktayım ama bu kez yalnız değilim sol yanımdan hiç ayırmadığım bir yürek sıkıca tutmuş umutlarımı...
sevgimle
'Uçurtmayı Vurmasınlar'Tebrikler
Zaten evimi özledim Nevin'im... Bir de üstüne bu şiirin... çocukluğumun canını yaktı... Öpüyorum o çok sevdiğim yüreğinden. Tebrikler şiirine.
En yüksekteki hayalini vurdular.................
.............Ne asi deniz ağladı ardından
.............Ne sevdalı gökyüzü
.............Bir gözleri kaldı
Işığı dağları delen ateşböceklerinde
Bir de kan izi
Dağ çiçeğinin üstünde........................
Çocuk yürekteki umutları söndürdüler... oysa mavi gökyüzlerini en çok çocuklar severdi... uçurtmalarının nazlı nazlı süzülmelerini izlerken...yürekleri mavi mavi ışırdı...
ve...'Işığı dağları delen ateşböceklerinde
Bir de kan izi
Dağ çiçeğinin üstünde.'...................... mısralardaki gibi....
Hüzündü...
Duyarlı yürekten süzülen duyarlı bir şiir.
Kutlarım
Sevgimle
harika bir siir.tebrikler
Bu şiir ile ilgili 26 tane yorum bulunmakta