Vurmayın dostlarım, gücüm kalmadı.
Benden kimseye kötülük dokunmadı.
Yalansızım, dilim incitmedi, kırmadı.
İnsan nasıl olmalıdır, bilemedim ben.
Kötülüğe; iyilikle yanaştım, kınandı.
Güzelliği; çamur sıvayanlar, yarandı.
Adem oğlu; harama, helâle doymadı.
İnsan nasıl olmalıdır, bilemedim ben.
Riyakârlar el üzerinde, herkes inandı.
Batakçılarsa, muhabbet ile karşılandı.
Nedendir acaba, hak yerini bulamadı.
İnsan nasıl olmalıdır, bilemedim ben.
Kayıt Tarihi : 30.7.2011 00:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Okay](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/30/vurmayin-yeter-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!