Kağıt kalem oldun fermanımı yazdın
Kazma kürek oldun, kabir imi kazdın
Şu gönül bahçemi, talan ettin bozdun
Vurma zalim vurma, ben yaralıyım
Ömrü talan olmuş, bahtı karalıyım
Şu kullar içinde, yalınız kala kaldım
Sevdim bir vefasızı, yandıkça yandım
Senin gibi bir soysuza, nasıl inandım
Vurma zalim vurma, ben yaralıyım
Ömrü talan olmuş, bahtı karalıyım
Ne gecemi bıraktın nede gündüzümü
Kuruttun damarlarımı, sarartın yüzümü
Akortsuz bıraktın seni haykıran sazımı
Vurma zalim vurma, ben yaralıyım
Ömrü talan olmuş, bahtı karalıyım
Dertler deryasına, kapılmış sal oldum
Konuşmayı unuttum, ahraz lal oldum
İnsanlar içinde, bahtı kara kul oldum
Vurma zalim vurma, ben yaralıyım
Ömrü talan olmuş, bahtı karalıyım
Doğan her güne ızdırapla başlıyorum
Bilmezler bu bedenle, nasıl yaşıyorum
Yıllardır içimde, senin ölünü taşıyorum
Vurma zalim vurma, ben yaralıyım
Ömrü talan olmuş, bahtı karalıyım
Huzurum kayboldu, bastı sırra kadem
O kadar dert yükledin, bitmez bu çilem
Ettiklerini yazmadı, ne divit nede kalem
Vurma zalim vurma, ben yaralıyım
Ömrü talan olmuş, bahtı karalıyım
Deşeleme şu kalbimi, içinde sen varsın.
Atma beni ataşlara, inan sende yanarsın.
Bu aşk sende olsa mecnun gibi ağlarsın.
Vurma zalim vurma, ben yaralıyım
Ömrü talan olmuş, bahtı karalıyım
Nasıl bir hata ettim sana gönül verdim.
Kurumuş taş kalbine ben sevgimi ektim.
Hasat geldi eyledim dert çile acı biçtim.
Vurma zalim vurma, ben yaralıyım
Ömrü talan olmuş, bahtı karalıyım
Kayıt Tarihi : 13.4.2024 23:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!